Βιομηχανικά Προϊόντα

Γλωσσάριο όρων

Αντοχή στη θλίψη: Η ικανότητα να ανθίσταται σε δύναμη συμπίεσης κατά μήκος των ινών στην πράξη κατά μήκος του κύριου άξονα του κορμού του δένδρου σαν να προσπαθούμε να τον κοντύνουμε.

Σήψη: Η αποσύνθεση του ξύλου από τους μύκητες (άλλος όρος :σάπισμα)

Πυκνότητα: Μάζα ανά μονάδα όγκου. Η πυκνότητα του ξύλου επηρεάζεται από το ρυθμό ανάπτυξης, το ποσοστό καλοκαιρινού ξύλου (late wood) και σε μεμονωμένα κομμάτια, το ποσοστό του εγκαρδίου.

Σταθερότητα διαστάσεων: Όρος που περιγράφει αν τα εκάστοτε σε χρήση τμήματα ξερού ξύλου αντιστέκονται σε διαστασιακές μεταβολές εξαιτίας της μεταβολής της σχετικής υγρασία στο περιβάλλον" (άλλοι όροι : κινητικότητα κατά τη χρήση).

Ανθεκτικότητα: Η αντοχή του ξύλου έναντι επιθέσεων μυκήτων σήψης, εντόμων και θαλάσσιων ξυλοφάγων μικροοργανισμών και μυκήτων.

FAS: Διαβάθμιση υψηλότερης ποιότητας NHLA.

Εμφάνιση-σχεδίαση (Figure): Το σχέδιο που παράγεται στην επιφάνεια του ξύλου από τους δακτυλίους ετήσιας ανάπτυξης, τα ακτινικά κύτταρα, τους ρόζους, τις αποκλίσεις από τα κανονικά νερά, όπως διασταυρούμενα και κυματοειδή νερά, και τον ακανόνιστο χρωματισμό.

Ίνες (βένες): Η κατεύθυνση, το μέγεθος, η διάταξη, η εμφάνιση ή η ποιότητα των ινών σε πριονισμένο ξύλο. Ο όρος ευθυίνια χρησιμοποιείται για την περιγραφή ξυλείας όπου οι ίνες και άλλα διαμήκη στοιχεία κινούνται παράλληλα με τον κύριο άξονα του κορμού.

Θύλακας κόμμεος: Υπερβολική τοπική συγκέντρωση ρητίνης ή κόμμεος (γόμας) στο ξύλο.

Σκληρότητα: Η αντοχή του ξύλου έναντι βαθουλώματος, χαράγματος και απόξεσης. Οι τιμές δίνονται σε Newtons (N) και είναι ένα μέτρο του φορτίου που απαιτείται για την ενσωμάτωση ενός ατσαλένιου βόλου 11,3mm έως το μισό της διαμέτρου του μέσα στο ξύλο.

Σκληρή ξυλεία: Περιγραφή που εφαρμόζεται σε ξυλεία από φυλλοβόλα και αειθαλή πλατύφυλλα δέντρα (Αγγειόσπερμα, ανθοφόρα). Ο όρος δεν αναφέρεται στην πραγματική σκληρότητα του ξύλου.

Εγκάρδιο: Τα εσωτερικά στρώματα του ξύλου σε αναπτυσσόμενα δέντρα που έχουν πάψει να περιέχουν ζωντανά κύτταρα. Το εγκάρδιο είναι γενικά σκουρότερο από το σομφό, αλλά αυτά τα δύο μέρη δεν είναι πάντα σαφώς διακριτά μεταξύ τους.

Κατεργασία σε φούρνο: Η διαδικασία τεχνητής ξήρανσης ξυλείας υπό επιστημονικά ελεγχόμενες συνθήκες. Οι φούρνοι είναι θάλαμοι που χρησιμοποιούνται για αυτή τη διαδικασία.

Συντελεστής (μέτρο) ελαστικότητας: Η υποθετική τιμή τασης που είναι απαραίτητη για τον εφελκυσμό κομματιού υλικού έως δύο φορές το μήκος του ή για τη συμπίεση του στο μισό του μήκους του. Οι τιμές για τα μεμονωμένα είδη δίνονται σε μονάδες πίεσης, (συνήθως megapascals (MPa) η N/mm2), και βασίζονται σε δοκιμές μικρών καθαρών κομματιών ξηρού ξύλου.

Συντελεστής θραύσης: Η ισοδύναμη τάση ίνας σε μέγιστο φορτίο. Μια σταθερά που χρησιμοποιείται στο δομικό σχεδιασμό και λαμβάνεται με άσκηση φορτίου δύναμης σε κομμάτια ξύλου μέχρι του σημείου κατάρρευσης.

Περιεχόμενο σε υγρασία (MC): Το βάρος του νερού που περιέχεται στο ξύλο εκφρασμένο ως ποσοστό του βάρους του ξύλου αυτού μετά από ξήρανσή του σε φούρνο μέχρι του σημείου που παύει πλέον να χάνει βάρος.

NHLA (National Hardwood Lumber Association): Εθνική Ένωσης Σκληρής Ξυλείας των ΗΠΑ.

Εντομογενείς κηλίδες: Ακανόνιστες χρωματικές κηλίδες στον κυτταρικό ιστό του ξύλου λόγω της επίθεσης εντόμων (μυγάκια του γένους Agromyza) στα αναπτυσσόμενα δέντρα.

Σομφό: Η εξωτερική ζώνη του ξύλου σε ένα δέντρο, αμέσως μετά από το σκούρο φλοιό. Ο ελαφρύτερο είναι γενικά ελαφρύτερο από το εγκάρδιο και δεν είναι ανθεκτικό στη σήψη.

Ρίκνωση: Η συστολή των ινών του ξύλου που προκαλείται όταν αυτό ξηραίνεται κάτω από το σημείο ινοκόρου (συνήθως γύρω στο 25-27% MC). Οι τιμές εκφράζονται ποσοστιαία ως προς τις διαστάσεις του πράσινου ξύλου (υγρασία >σημείο ινοκόρου).

Ειδικό βάρος (SG): Το σχετικό βάρος μιας ουσίας σε σύγκριση με αυτό ίσου όγκου νερού. Οι δοθείσες τιμές SG βασίζονται σε όγκο ξύλου με 12% MC και το βάρος του με υγρασία μηδέν.

Σχισμή: Διαμπερής διαχωρισμός των ινών σε ένα κομμάτι ξύλου από επιφάνεια σε επιφάνεια (άλλος όρος : σκασμένο σόκορο).

Κηλίδωση, χρώση, βαφή: Μια απόκλιση από το φυσικό χρώμα του ξύλου ή ένας αποχρωματισμός που μπορεί να προκληθεί από μικροοργανισμούς, μέταλλα ή χημικά μέσα. Οι όροι αναφέρονται επίσης και σε υλικά που χρησιμοποιούνται για να προσδώσουν χρώμα στο ξύλο.

Κατεργασία επιφανείας: Ο αμερικανικός όρος για την περιγραφή ξυλείας που έχει υποστεί πλάνισμα.

Αντοχή στις τάσεις εφελκυσμού: Η ικανότητα του ξύλου να ανθίσταται δύναμης που δρα σε στέλεχος και τείνει να το επιμηκύνει ή τραβά τις ίνες κατά μήκος.

Υφή: Καθορίζεται από το σχετικό μέγεθος και την κατανομή των μακροκυττάρων του ξύλου. Περιγράφεται ως τραχιά όταν αυτά είναι μεγάλης διατομής, λεία όταν είναι μικρής ή ομοιόμορφη (ομοιόμορφες διατομές μακροκυττάρων).

Στρέβλωση: Παραμόρφωση στην πριστή ξυλεία που προκαλεί απόκλιση από το αρχικό επίπεδό της κάθε πλάκας, και προκαλείται συνήθως κατά τη διάρκεια της ξήρανσης. Η στρέβλωση περιλαμβάνει κύρτωση, κάμψη, καμπύλωση και στρέψη.

Βάρος: Το βάρος ξηρού ξύλου εξαρτάται από τον κυτταρικό χώρο, δηλ. η αναλογία ξύλου προς αέρα εντός του. Οι τιμές δίνονται για κάθε είδος σε Kg/m3 σε 12% MC.